W 2020 r. nauczanie w polskich szkołach zostało sparaliżowane. I choć wprowadzono naukę w całości lub częściowo zdalną, nauczycielom nie dostarczono narzędzi do takiej pracy. Na szczęście – moich uczniów i moje własne – od 2014 roku prowadzę korepetycje, również zdalnie. Dlatego ze spokojem mogę pracować z użyciem kreatywnych metod nauczania matematyki.

POZYTYWNA DYSCYPLINA TO PODSTAWA!

Istotną dla mnie kwestią w relacji z uczniem jest wzajemny szacunek, dlatego w swojej codziennej pracy korepetytora stosuję tzw. pozytywną dyscyplinę. To skuteczna metoda wychowawcza oparta na wzajemnym szacunku i miłości bez kar i nagród. Pomaga rodzicom zrozumieć i wspierać swoje pociechy. Co więcej, dzieci uczą się odpowiedzialności za słowa i czyny.

Prekursorem pozytywnej dyscypliny był Alfred Adler, austriacki psychoterapeuta, który jako jeden z pierwszych zainteresował się jednostką w szerszym kontekście społecznym. Uważał, że wszyscy ludzie mają jedno podstawowe pragnienie: chcą czuć, że przynależą i że są ważni.

Okazując uczniowi uwagę, szacunek i zrozumienie dla jego potrzeb, daję mu przestrzeń, w której ma poczucie bezpieczeństwa i bycia ważnym. Otwiera to nam obojgu drzwi do porozumienia i efektywnej pracy. Oczywiście przekłada się to na lepsze wyniki w nauce matematyki.

Indywidualne podejście jest szczególnie ważne, gdy na korepetycje do mnie trafiają uczniowie z niepełnosprawnościami. Doświadczenie zawodowe, zdobywane przez lata w roli protetyka słuchu i przedsiębiorcy, pomaga mi zorientować się w typie osobowości danego ucznia i określić, czego najbardziej potrzebuje, aby się przełamać. Dzięki temu dobieram najlepszy dla niego sposób nauki. Uczeń ma poczucie, że jest ważny, otwiera się, chętniej się uczy i szybciej realizuje cele. Dodatkowym atutem jest również to, że dziecko poznaje siebie – własne ograniczenia, poczucie wartości i możliwości, ponieważ w pracy skupiamy się na procesie, a nie rozwiązaniu.